Znowu mnie wciąga motyw czasu, nie powiem, że jest nieciekawy i oklepany. Można rozpracowywać go na wszelkie sposoby, znajdywać różne aspekty. Mierzi jedynie nuta minorowa, jaka zawsze wkrada się pomiędzy wyrazy.

Poniższa zwrotka chyba nie będzie mieć kontynuacji, bo już wionie smutkiem.

Wiem, wiem, coś muszę zrobić z sobą,

Widzę jak czas przebiega obok,

I słyszę jego krok miarowy,

Ja stary, a on ciągle młody…