Wczoraj napisałem większość poniższej pastorałki. Przed momentem dokomponowałem tylko dwie linijki i jest kolejny tekst świąteczny. Może zwariowałem, może robię to niepotrzebnie, ale piszę, bo tak mi nakazuje dusza.
Goście w stajence
W stajni betlejemskiej na sianie wśród bydła,
Nadzieja zbawienia na świat ludzki przyszła.
Do Jezusa zaraz z Nieba aniołowie,
Przyfrunęli patrzeć jak się ma Bóg – Człowiek.
W nocy przebudzeni, przyszli go odwiedzić
Pasterze stad owczych, pobliscy sąsiedzi.
Padli na kolana przed Bożą Dzieciną,
Sami byli biedni, więc dali mu miłość.
Przyszli także Mędrcy, nauki królowie,
Natchnieni przekazem utajonym w Słowie.
Dary Mu przynieśli bardzo adekwatne
Do drogi przez życie mesjańskiej, niełatwej.
Czas płynie rytmicznie jak słodka kolęda,
Śpiewasz ją corocznie, ale nie pamiętasz,
Że Jezus cierpliwie wciąż wyciąga ręce,
Czeka wieki całe na ciebie w stajence.