Czas leci… To już 15 rocznica katastrofy smoleńskiej, a to jeden z songów oratorium:
Żale ciszy
Chcąc do celu mknąć w przestworzach
Wyżej niźli marna brzoza,
Trzeba praw fizyki znać sens –
Można spaść tragicznie zawsze.
Kto upada, ten się wznosi
Boga o zbawienie prosić.
Trudno Ziemi się wyżalić,
Która nienawiścią pali…
Nienawiści krzyków pełnią,
Że się stało właśnie przez nią,
Że nie winien żaden człowiek,
Stało się to – ot, tak sobie…
By tragedię ludzką wieńczyć,
Wszechobecna cisza dźwięczy,
Niczym martwych ust wołanie
Pośród zgliszczy mglisty taniec.
S
Ciszą pewnie mgła i drzewa
Marsz żałobny będą śpiewać!…
Zwykle nad ludzkim nieszczęściem
Żali się cisza najczęściej.
Tak, czas leci, tamte osoby już doleciały do celu tak dawno.