Zaznacz stronę

Cedry

Stare cedry za parkanem,

Szmaragdowy, szorstki smutek,

Nostalgiczne bytowanie,

Pieśń na minorową nutę.

Jakiż ptak się w nich ukryje,

W niedostępnym gąszczu gęstym,

Może mroczne myśli czyjeś,

Albo wiatru powiew tęskny?

Czasem do nich coś zagada,

Pies bezpański tak jak one,

Promień Słońca, lśniąca szpada,

Ostro wbije się w koronę.

Za parkanem cedry stare,

Szmaragdowy w oczach smutek…

Zerwę z nich gałązek parę

I przytulę za pokutę.