Cedry
Stare cedry za parkanem,
Szmaragdowy, szorstki smutek,
Nostalgiczne bytowanie,
Pieśń na minorową nutę.
Jakiż ptak się w nich ukryje,
W niedostępnym gąszczu gęstym,
Może mroczne myśli czyjeś,
Albo wiatru powiew tęskny?
Czasem do nich coś zagada,
Pies bezpański tak jak one,
Promień Słońca, lśniąca szpada,
Ostro wbije się w koronę.
Za parkanem cedry stare,
Szmaragdowy w oczach smutek…
Zerwę z nich gałązek parę
I przytulę za pokutę.