Fragment jednego z tekstów, jakie napisałem dla potrzeb dzisiejszego wernisażu. Z pewnością go nie będzie, więc prezentuję jego fragment:
„ …Sznurek służy do pracy twórczej, robienia form przestrzennych, a przede wszystkim szopek. Skręcone włókna uformowane w różnej grubości surowiec wyzwalają u mnie wenę twórczą, w efekcie której po odpowiednim zszyciu powstają budynki, ludzie, zwierzęta i rośliny. Dodając do tego gwiazdy, mogę stwierdzić, że ze sznurka tworzę wszechświat.
Ktoś powie, że w tym momencie hardość popycha mnie w niezdrowym kierunku, że kreuję się Bogiem – Stwórcą. Nic błędnego! Świat ożywiony na kuli ziemskiej jest zrobiony ze sznurka! Nie chcę zaprzeczać biblijnej wizji stworzenia świata, ale każdy, kto chociaż trochę orientuje się w sprawach genetyki wie, jaką rolę pełni DNA. Jego budowa jest niczym jak sznurkiem skręconym z dwóch łańcuchów. Dowiedli tego w 1953 roku James Watson i Francis Clark i za odkrycie struktury DNA otrzymali w 1962 roku Nagrodę Nobla. Ja za odkrycie, że świat istot żywych zbudowany jest ze sznurka, zapewne żadnej nagrody nie otrzymam, więc niech mi będzie dane mieć chociaż satysfakcję z roli szopkowego filozofa…”