***

z otwartymi oczami sunę po omacku

ku światłości istnienia

stać mnie na uśmiech

wyszczerzam zęby w stronę słońca

nic nie widząc oślepiony

trzymam się promieni

jak poręczy wyślizganej

każdy stopień zawiera tajemnicę

którą odkrywam dopiero wtedy

gdy spadam z krzykiem do stóp

własnej egzystencji

Zbrosławice 18.10.2021r. godz.:20:55

ułomność jest we mnie

nie poza moimi odczuciami