Rozmowa z karabinem (napisane w 2016 roku)
Górnik pełen sił i marzeń
Chciał pogwarzyć z karabinem,
Spytać o sens smutnych zdarzeń,
O strumieni łez przyczynę.
„Gdy ktoś krwawą łaźnie sprawi,
Do spokojnych ludzi mierzy,
Myśli przy tym, czy go bawi,
Jak niewinny człowiek leży?”
Pytał, potem ponarzekał,
Że nie wolno kraść owoców
Z rajskich drzew życia człowieka…
Wnet sam sedno sprawy poczuł,
Bo karabin bardzo celnie
Odpowiedział w ciemną przestrzeń,
Chociaż krótko, lecz rzetelnie…
Górnik pytać nie chciał więcej.