Czekanie
Słaba ludzka egzystencja
W pustce ciągłych oczekiwań
Delikwenta na nic nie stać,
Tylko czekać, by wygrywać.
Bo przegrana – Boży dopust,
Może zjawić się w efekcie,
Lecz zawdzięcza się ją komuś,
Własnych win widzieć się nie chce.
Stałych oczekiwań gnuśność
W tonie jęków, płaczu, ziewań
I olśnienie, gdy już późno,
Gdy się zreflektować trzeba…
Jeśli tylko czekać umiesz,
Gleba skryje cię pod darnią,
I nie zdążysz już zrozumieć –
Życie nie jest poczekalnią.