Fragment prozy:
– Nie mam pojęcia, co mnie męczy.
– Absurd jakiś! Twierdzisz, że coś cię męczy, ale nie wiesz co.
– Odczuwam brak bólu i to jest powodem mojego niepokoju.
– Wierz mi, że chciałbym niepokoić się tak codziennie.
A mnie niepokoi zupełnie inna sprawa. Jaka? Podejrzewam, że nie skończę opowiadania.